مثنوی مولانا – دفتر اوّل – بخش ۶۲ – هم دَر بَیانِ مَکْرِ خرگوش
۱۱۱۲ در شُدن خرگوش بَسْ تأخیر کرد مَکْر را با خویشتن تَقریر کرد ۱۱۱۳ در رَهْ آمد بَعدِ تأخیرِ دراز تا به گوشِ شیر گوید یک دو راز ۱۱۱۴ تا چه عالَمهاست در سودایِ عقل تا چه با پَهْناست این دریایِ عقل ۱۱۱۵ صورتِ ما اَنْدَرین بَحْرِ عِذاب میدَوَد چون کاسهها بر رویِ آب […]